از هر کجا-از هر دری

نه آنکه سوخت فراق تو ،جان من تنها               بسوخت جان جهان زاین شرار، مهدی جان

بهار بی گل روی تو بی صفاست ،یقین              چرا که بی تو نباشد بهار ، مهدی جان

زیمن بودنت بر پاست این جهان ، ورنه            نبودکون ومکان پایدار ، مهدیجان

تویی که مظهرعدلی ودادوصلح وصفا             بقی وحجت پروردگار، مهدی جان

شریعت نبوی را تو حامی ای ویقین               که نیست جزتو شریعت مدار ، مهدی جان 

عدو کشد صف وقصد هدم دین دارد             بیکه جز تو بدین  نیست یار ، مهدی جان

بر آستانه ی چشمم بیا قدم بگذار                که جان به راه تو سازم نثار ، مهدی جان

بیاکه چشم جهاندرره تو منظر است            رمدکشیده وهم اشکبار ، مهدی جان

بیا زپرده ی غیبت برون که دشمن دین              کند زصولت ماهت فرار مهدی جان

بیا سریر عدالت تو نصب کن که تویی           یگانه مرد عدالت شعار ، مهدی جان

بیا که خصم زهر سو نموده حمله بدین           بیا که شیعه ندارد قرار ، مهدی جان

بیا ومرهم ودارو بدرد مادر نه                 که شد زضربت در، بی قرار ، مهدی جان

بیا که(عابدی ) خسته دل زفرقت تو            مدامش ، آه وفغان گشت کار ، مهدی جان*

*-صص60-61-کتاب سرودهای مهدی -گرداورنده :حسنحقجو-قم-انتشارات قلم

ای فلک کردی خرا ب بردی آخر بوتراب(2بار

جملگی ای شیعیان بر سینه وبر سر زنید                  عندلیب آسا زدل افغان یا حیدر زنید

ازشرارآهتان  آتش به خشک وتر زنید                  جای دارد گر که خون باری زدیده جای آب

آن شهنشاهی که دارد بر وجودش افتخار                    ماسوی ، لوح وقلم سکان عرش کردگار

آنکه اندر قبضه اش لا سیف الا ذوالفقار                     حجت حق ابن احمد ختمی  مآب

گشت در مسجد روان چون خسرو ملک حجاز              از برای طاعت حق تا بگذارد نماز

کرد بازی نقش خود را بس جهان حیله  ساز                    از جفای ناکسی شد لنگر ایمان خراب----

سر نهادی چون به سجده مرشد روح الامین                ابن ملجم چون اجل برجستآندم از کمین

تیغ بیداد وستم را زد به فرق شاه دین                    عروه الوثقی دین افتاد بر روی تراب-----

جبرئیل از این عزا بر سینه وبر سر زنان                 قد قتل گویان به ما بین زمین وآسمان

ای فلک ظلمی که پنهان داشتی کردی عیان                    شرمت آخر تا بکی بر بردن خوبان شتاب--

عندلیبان گلستان نبی در شور وشین                 مجتبی از یکطرف گریان واز یک سو حسین

لولوء مرجان شان جاری برخسار از دوعین                 زینب وگلثومدر آه وفغان از هجر باب---

این چه زینب بود کز روزی که آمد دروجود                 لحظه ای از غم نیاسود ساعتی راحت نبود

هرزمان از داغ یاران ماتم او تازه بود                   قلبش از داغ عزیزان بود زپروز وشب کباب--

روزگاری ازغم جدش چونی اندر نوا                    بود گریان دائما از هجر ختم الانبیا

تاکه رحلت کرد از دار جهان خیرالنسا               این زمان باشد زمرگ مرتضی در اضطراب---

گاهی ازبهر برادر دیده را نمناک کرد                  درعزایمجتبی گردون به فرقش خاک کرد 

گاه از بهر حسینش جامه بر تن چاک کرد        ماه رخسار حسینش شد نهان اندرحجاب---

این همان زینب بود کاندر زمین کربلا        دیده هفتاد ودو قربانی زخویش واقربا

آه از آن ساعت که وارد گشت اندر قتلگاه            پیگر عریان شه رادید شد بی صبر وتاب--

یا شفیع المذنبین  ای دست پاک گردگار              قدرت الله صقوتالله حیدر دلدل سوار

بین (مقدس )ای   شها دارد  زلطفت انتظار             کن شفاعت شیعیان را نزد حق روز حساب-- *

*-صص 47-49 -کتاب گلبانگ غم-گرداورنده محمد غلامی-اثر طبع سعدالدین محمد حسین مقدسی کاشمری

ای خانه زاد لم یزل ، حجت داور              مدح تودرقر آن شد از خالق اکبر

ای صاحب جود وکرم ساقی کوثر             ای پادشاه مومنان ،یا علی جانم

شاهی که در ویرانسرا با دلی سوزان      مردجزامی را گرفت سر روی دامان

تا بینوایی راکند لحظه ای شادان           فخر زمین وآسمان ، یاعلی جانم

ای قبله ی جا نهای پاک  یاعلی جانم        روح الامین زامر خدا شد ثنا خوانت

ای خانه زاد کبریا  جان بقربانت          ای خسرو کون ومکان یا علی جانم

شاهی که بر دوشش کشد بار مسکینان       برروی زانو جا دهد کودک نالان

گرد یتیمی شوید از صورت طفلان        ای بی نظیر ومهربان ، یا علی جانم

گرم مناجات ودعا ، شب به نخلستان       در گفتگوبا خالقش دیده ی گریان

سوزوگدازش شعله زد بر دل وبر جان       با کردگار مهربان ، یا علی جانم 

شاهی که از بیمش عدو لرزد وریزد          از معجزاتش درلحد مرده بر خیزد

اندرمناجات ودعا در بر ایزد                   ریزد سرشک ازدیدگان ،یا علی جانم

ای آنکه درراه خدا کشته گردیدی           جان دادی اندر راه دینبس ستم دیدی

ای خسروی کاندریم خون غوطه  گردی       شد (کربلایی) در فغان ، یا علی جانم*

*-کتاب سوم -ارمغان کربلا -سروده ی نادعلی کربلایی-موسسه مطبوعاتی خزر-تهران-

چوخانه زاد خدا بود وکعبه جلوه گهش         به گاه سجده به محراب شد شهادت او------

شاهی که شد به بیت الهی ولادتش           دربیت کردگار جهان شد شهادتش

وقت نماز بود وسحرموسم دعا            کز پا فتاد در ره دین ،سرو قامتش

شمشیر ظلم ابن مرادی به خون کشید       آنرا که عدل مانده بجا از شهامتش

غمخوار بینوا ویتیم واسیر بود            آنسان که با غریب جزامی رفاقتش

سجاده غرقه خون شدومحراب قتلگاه        در کعبه شد تولد ومسجد شهادتش

زینب درید جامه ازاین ماتم عظیم           از پا فتاده دید چو آن سرو قامتش

یک سو حسین ناله کنان یکطرف حسن       این یک به دست بوسه زد وآن به طلعتش

امد صدای قدقتل ای وای کشته شد            آنکس که بود شهره ی عالم شجاعتش------

 --------- شیر خدا                   --------------

لرزه در عرش علا افتاده          غرقه خون شیر خدا افتاده

میرسد ناله ای از عرش برین          کشته شد شیر خدا رهبر دین

آنکه درخانه ی حق گشت پدید         شد به معراج خداوند ، شهید  

آنکه غمخوار یتیمان می بود            غرقه خون گشت به راه معبود

راد مردی که صلونی می گفت            فرق بشکافته در بستر،خفت

آنکه تکمیل شده دین از او              لاله رنگ است زخونش سر ورو

آنکه در خانه ی حق بت بشکست          در شب قدر به ایزد پیوست

کشته شد آنکه بدی یاور ویار              به یتیم وبه اسیر وبیمار

آه آه از ستم قوم دغا                    کشته شد  حجت حق ، شیر خدا

ازستم کاری ابن ملجم                غوط ور (کرببلایی) در غم --------

---------خانه زاد خدا            -------

خانه زاد خدا ،گشته فرقش دوتا            غرقه درخون بود حجت کبریا

این ندا می رسد ، کشته شد مرتضی      واویلا واویلا،واویلا واویلا  

لرزه افتاده در آسمان وزمین           وارث مصطفی ،گشته مقتول کین

برسر شیعیان گشته خاک عزا          واویلا واویلا ، واویلا واویلا

ازجفای عدو رکن ایمان شکست          پشت دین از غم شاه خوبان شکست

غرقه در خون بود معنی هل اتی          واویلا واویلا ، واویلاواویلا

رهبر عدل وداد ، یاور بیکسان          قرآن ناطق کردگار جهان

میرود از جهان، سوی دار بقا          واویلا واویلا ، واویلا واویلا

شد حسین بیکس ومجتبی شد یتیم        ریزد اشک الم زینب دل دونیم 

زین مصیبت شده قامت دین دوتا         واویلا واویلا ،واویلا واویلا

آنکه دین نبی شد از او بر قرار           آنکه از کردگار آمدش ذوالفقار

گشته شق القمرفرق آن مقتدا             واویلا ، واویلا،واویلا،واویلا

ناله ی یا علی از سماء شد بگوش          جبرئیل امین ناله زد با خروش

واویلا کشته شد ، خانه زاد خدا             واویلا، واویلا ،واویلا، واویلا

(کربلایی) زغم جامه کن چاک چاک        پیکر شاه دین میرود زیر خاک

دیده پرخون بود ، خسرو کربلا             واویلا، واویلا، واویلا، واویلا*

*-کتاب سوم -ارمغان کربلا -اثر طبع نادعلی کربلایی -مداح اهل بیت -صص 54- 59

موسسه مطبوعاتی خزر -تهران 

چوخانه زاد خدا بود وکعبه جلوه گهش         به گاه سجده به محراب شد شهادت او------

شاهی که شد بهبیت الهی ولادتش           دربیت کردگار جهان شد شهادتش

وقت نماز بود وسحرموسم دعا            کز پا فتاد در ره دین ،سرو قامتش

شمشیر ظلم ابن مرادی به خون کشید       آنرا که عدل مانده بجا از شهامتش

غمخوار بینوا ویتیم واسیر بود            آنسان که با غریب جزامی رفاقتش

سجاده غرقه خون شدومحراب قتلگاه        در کعبه شد تولد ومسجد شهادتش

زینب درید جامه ازاین ماتم عظیم           از پا فتاده دید چو آن سرو قامتش

یک سو حسین ناله کنان یکطرف حسن       این یک به دست بوسه زد وآن به طلعتش

امد صدای قدقتل ای وای کشته شد            آنکس که بود شهره ی عالم شجاعتش------

 --------- شیر خدا                   --------------

لرزه در عرش علا افتاده          غرقه خون شیر خدا افتاده

میرسد ناله ایاز عرش برین          کشته شد شیر خدا رهبر دین

آنکه درخانه ی حق گشت پدید         شد به معراج خداوند ، شهید  

آنکه غمخوار یتیمان می بود            غرقه خون گشت به راه معبود

راد مردی که صلونی می گفت            فرق بشکافته در بستر،خفت

آنکه تکمیل شده دین از او              لاله رنگ است زخونش سر ورو

آنکه در خانه ی حق بت بشکست          در شب قدر به ایزد پیوست

کشته شد آنکه بدی یاور ویار              به یتیم وبه اسیر وبیمار

آه آه از ستم قوم دغا                    کشته شد  حجت حق ، شیر خدا

ازستم کاری ابن ملجم                غوطور (کرببلایی) در غم --------

---------خانه زاد خدا            -------

خانه زاد خدا ،گشته فرقش دوتا            غرقه درخون بود حجت کبریا

این ندا می رسد ، کشته شد مرتضی      واویلا واویلا،واویلا واویلا  

لرزه افتاده در آسمان وزمین           وارث مصطفی ،گشته مقتول کین

برسر شیعیان گشته خاک عزا          واویلا واویلا ، واویلا واویلا

ازجفای عدو رکن ایمان شکست          پشت دین از غم شاه خوبان شکست

غرقه در خون بود معنی هل اتی          واویلا واویلا ، واویلاواویلا

رهبر عدل وداد ، یاور بیکسان          قرآن ناطق کردگار جهان

میرود از جهان، سوی دار بقا          واویلا واویلا ، واویلا واویلا

شد حسین بیکس ومجتبی شد یتیم        ریزد اشک الم زینب دل دونیم 

زین مصیبت شده قامت دین دوتا         واویلا واویلا ،واویلا واویلا

آنکه دین نبی شد از او بر قرار           آنکه از کردگار آمدش ذوالفقار

گشته شق القمرفرق آن مقتدا             واویلا ، واویلا،واویلا،واویلا

ناله ی یا علی از سماء شد بگوش          جبرئیل امین ناله زد با خروش

واویلا کشته شد ، خانه زاد خدا             واویلا، واویلا ،واویلا، واویلا

(کربلایی) زغم جامه کن چاک چاک        پیکر شاه دین میرود زیر خاک

دیده پرخون بود ، خسرو کربلا             واویلا، واویلا، واویلا، واویلا*

*-کتاب سوم -ارمغان کربلا -اثر طبع نادعلی کربلایی -مداح اهل بیت -صص 54- 59

موسسه مطبوعاتی خزر -تهران   

بی منت خلق خود مرا روزی ده               تا از درتو بر در ایشان نشوم.   یا الله

35-یارب زقناعتم توانگر گردان             وز نور یقین دلم منور گردان

روزی من سوخته ی سرگردان              بی منت مخلوق میسر گردان.  یاالله

36-یارب ز دو کون بی نیازم گردان         وز افسرفقر سر فرازم گردان

در راه طلب محرم رازم  گردان             زان ره که نه سوی توست بازم گردان.  یا الله

37-یارب زکمال لطف خاصم  گردان      واقف به حقایق خواصم گردان

از عقل جفاکار، دل افگار شدم              دیوانه ی خود کن وخلاصم گردان .   یا الله

38-برگوش دلم زغیب آواز رسان        مرغ دل خسته رابه پرواز رسان

یارب که به دوستی مردان رهت          این گمشده ی مرا به من باز رسان.   یا الله

39-یارب تو مرا ،به یار دمساز رسان       آوازه ی دردم به همآواز رسان

آنکس که من از فراق او غمگینم            اورا به من ومرا به اوباز رسان.  یا الله

40-ای خالق ذوالجلال وای بارخدای        تا چند روم در بدر وجای به جای

یا خانه ی امید مرا ،در بربند               یا قفل مهمات مرا در بگشای.   یا الله

41-یارب نظری برمن سر گردان کن        لطفی به من دل شده ی حیران کن

با من مکن آنچه من سزای آنم             آنچ ازکرم ولطف توزیبد آن کن. یاالله

42-یارب یارب کریمی وغفاری!           رحمان ورحیم وراحم وستاری

خواهم که به رحمت خداوندی خویش     این بنده ی شرمنده فرو نگذاری.    یا ا لله*

*-اشعار فوق که درسه قسمت تقدیم کاربران عزیز شد هر شب سحرگاهان یاهنگام سحر تعدادی ازاین ابیات توسط شوخوانان یامناجات خوانان در پشت بام مسجد ویاچندبام بلند روستا خوانده میشد وسینه به سینه ونسل به نسل انرا ازبزرگان یاد گرفته بودندوحفظکرده بودند .وبه نسل بعدیاد می دادند تا درهرسحر ماه رمضان جهت بیدار کردن  مردم خوانده شود وهیچ کس هم نمی دانست که این اشعاراز چه کسی است ومیگفتند ازقدیم بزرگان آن را میخوانده اند ودیگران وجوانان آن را از قدیمی تر ها یاد میگرفته اند.اما بنده بعد آزمطالعت زیاد وجسجوی فراوان تعدادی از این ابیات را در رباعیات ابوسعید ابی الخیریافتم وتعداد کمتری راهم در میان رباعیات خواجه عبداله انصاری مشاهده کردم.با آرزوی سعادت برای  همه ی روزه داران.محمد -------

مگذارکه در عشق تو رسوا گردم               ای صاحب ذوالفقار ، وقت مدد است  -  یاالله

17-یارب سبب حیات حیوان بفرست          وز خوان کرم ، نعمت الوان بفرست  

از بهر لب تشنه ی طفلان نبات                از سینه ی ابر ، شیر باران بفرست.    یا الله

18-ای خالق خلق رهنمایی بفرست               بر بنده ی بی نو، نوایی بفرست

کار من بیچاره ، گره در گرهست              رحمی بکن وگره گشای بفرست. یاالله

19-راه تو به هرروش که پویند خوش است      وصل توبه هر جهت که جویند خوش است

روی تو به هر دیده که بینند نکوست             نام تو به هرزبان گویند خوش است.  یا الله

20-تا مهر ابوترا ب دمساز من است               حیدر به جهان ،همدم وهمراز من است

این هردو جگرگوشه ، دوبا لند مرا              مشکن بالم که وقت پرواز من است.  یاالله

21-من بی تو دمی قرار نتوانم کرد               احسان تورا ،شمار نتوانم کرد

گربر تن من ، زبان شود هرمویی               یک شکر تواز هزار نتوانم کرد.  یا الله

22- شب خیز که عاشقان به شب راز کنند        گرد دروبام دوست ، پرواز کنند

هرجاکه دری بود ، به شب در بندند              الا دردوست را ، که شب باز کنند. یاالله

23-یارب به دونور دیده ی پیغمبر            یعنی به دوشمع دودمان حیدر

برحال من از عین  عنایت بنگر                 دارم دارم نظر آنکه من نیفتم زنظر. یاالله                                                                                              24-یارب زکرم بر من درویش نگر           در من ، منگر در کرم خویش نگر

هرچند نیم لایق  بخشایش  تو                برحال من خسته ی دل ریش نگر. یا الله-

25-یارب در دل به غیر خود جامگذار            در دیدهی من گرد تمنا مگذار

گفتم گفتم زمن نمی آید کار          رحمی رحمی مرا به من  وامگذار. یاالله

26-مجنون وپریشان توام ، دستم گیر      سرگشته وحیران تو ام ف دستم گیر

هربی سروپا چو دسگیری دارد             من بی سر وسامان توام ،دستم گیر.یاالله

27-ای سر تو در سینه ی هر محرم راز          پیوسته در رحمت تو بر همه باز

هرکس که به درگاه تو آورد نیاز               محروم زدرگاه تو کی گردد باز. یا الله

28-در هر سحری با تو همیگویم راز             بر درگه تو همی کنم عرض نیاز

بی منت بندگانت ای بنده نواز                   کارمن بیچاره ی سرگشته  بساز.  یاالله

29- الله به فریاد من بیکس رس                 فضل وکرمت یار من بیکس بس

هرکس به کسی وحضرتی می نازد                جز حضرت تو ندارد این بیکس کس. یاالله

30-ای جمله ی بیکسان عالم را کس              یک جو کرمت تمام عالم را بس

من بیکسم وتو بیکسان رایاری                  یارب تو به فریاد من بیکس رس .یا الله

31-ای واقف اسرارضمیر همه کس             در حالت عجز، دستگیر همه کس

یارب تو مرا،توبه ده وعذر پذیر              ای توبه ده وعذرپذیر همه کس.   یا الله

32-دارم گنهی زقطره ی باران بیش        ازشرم گنه فکنده ام سر در پیش

آوازآیدکه سهل باشد درویش               تو در خور خود کنی ومادر خور خویش. یاالله

33- یارب من اگر گناه بی حد کردم           دانم به یقین که بر تن خود کردم

از هر چه مخالف رضایتو بود               برگشتم وتوبه کردم وبد کردم.  یا الله

   ادامه دارد.بزودی ادامه ی مطلب تقدیم خواهد شد        

مگذارکه در عشق تو رسوا گردم               ای صاحب ذوالفقار ، وقت مدد است  -  یاالله

17-یارب سبب حیات حیوان بفرست          وز خوان کرم ، نعمت الوان بفرست  

از بهر لب تشنه ی طفلان نبات                از سینه ی ابر ، شیر باران بفرست.    یا الله

18-ای خالق خلق رهنمایی بفرست               بر بنده ی بی نو، نوایی بفرست

کار من بیچاره ، گره در گرهست              رحمی بکن وگره گشای بفرست. یاالله

19-راه تو به هرروش که پویند خوش است      وصل توبه هر جهت که جویند خوش است

روی تو به هر دیده که بینند نکوست             نام تو به هرزبان گویند خوش است.  یا الله

20-تا مهر ابوترا ب دمساز من است               حیدر به جهان ،همدم وهمراز من است

این هردو جگرگوشه ، دوبا لند مرا              مشکن بالم که وقت پرواز من است.  یاالله

21-من بی تو دمی قرار نتوانم کرد               احسان تورا ،شمار نتوانم کرد

گربر تن من ، زبان شود هرمویی               یک شکر تواز هزار نتوانم کرد.  یا الله

22- شب خیز که عاشقان به شب راز کنند        گرد دروبام دوست ، پرواز کنند

هرجاکه دری بود ، به شب در بندند              الا دردوست را ، که شب باز کنند. یاالله

23-یارب به دونور دیده ی پیغمبر            یعنی به دوشمع دودمان حیدر

برحال من از عین  عنایت بنگر                 دارم دارم نظر آنکه من نیفتم زنظر. یاالله                                                                                              24-یارب زکرم بر من درویش نگر           در من ، منگر در کرم خویش نگر

هرچند نیم لایق  بخشایش  تو                برحال من خسته ی دل ریش نگر. یا الله-

25-یارب در دل به غیر خود جامگذار            در دیدهی من گرد تمنا مگذار

گفتم گفتم زمن نمی آید کار          رحمی رحمی مرا به من  وامگذار. یاالله

26-مجنون وپریشان توام ، دستم گیر      سرگشته وحیران تو ام ف دستم گیر

هربی سروپا چو دسگیری دارد             من بی سر وسامان توام ،دستم گیر.یاالله

27-ای سر تو در سینه ی هر محرم راز          پیوسته در رحمت تو بر همه باز

هرکس که به درگاه تو آورد نیاز               محروم زدرگاه تو کی گردد باز. یا الله

28-در هر سحری با تو همیگویم راز             بر درگه تو همی کنم عرض نیاز

بی منت بندگانت ای بنده نواز                   کارمن بیچاره ی سرگشته  بساز.  یاالله

29- الله به فریاد من بیکس رس                 فضل وکرمت یار من بیکس بس

هرکس به کسی وحضرتی می نازد                جز حضرت تو ندارد این بیکس کس. یاالله

30-ای جمله ی بیکسان عالم را کس              یک جو کرمت تمام عالم را بس

من بیکسم وتو بیکسان رایاری                  یارب تو به فریاد من بیکس رس .یا الله

31-ای واقف اسرارضمیر همه کس             در حالت عجز، دستگیر همه کس

یارب تو مرا،توبه ده وعذر پذیر              ای توبه ده وعذرپذیر همه کس.   یا الله

32-دارم گنهی زقطره ی باران بیش        ازشرم گنه فکنده ام سر در پیش

آوازآیدکه سهل باشد درویش               تو در خور خود کنی ومادر خور خویش. یاالله

33- یارب من اگر گناه بی حد کردم           دانم به یقین که بر تن خود کردم

از هر چه مخالف رضایتو بود               برگشتم وتوبه کردم وبد کردم.  یا الله

   ادامه دارد.بزودی ادامه ی مطلب تقدیم خواهد شد